عوامل موثر بر شکست درمان در بیماران مبتلا به سل استان خوزستان طی سال های ۱۳۹۲-۱۳۸۴

چکیده زمینه و هدف: سل یکی از قدیمی ترین بیماری های بشر است که کماکان عامل میلیونهامرگ و میر و ناتوانی در انسان به شمار می رود. میزان شکست درمان یکی از مهم ترین شاخصهای ارزیابی برنامه های پیشگیری و کنترل سل بشمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مرتبط با شکست درمان در بیماران مبتلا به سل استان خوزستان طی سال های 92-84 انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه هم گروهی تاریخی بر روی بیماران مبتلا به سل استان خوزستان طی سال های 1392-1384 انجام شده است. اطلاعات دموگرافیک، نتایج درمان و پایش های حین درمان برای کلیه بیماران جمع آوری و پس از پالایش آنالیز گردید. به منظور شناسایی عوامل خطر شکست درمان، از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته ها: سن (03/0=p) و وزن بالاتر (01/0=p ) ، جنس مذکر) 03/0=p ) تأخیر و اشتباه بیشتر در تشخیص(03/0p= برای هر دو متغیر) به عنوان عوامل خطر شکست درمان در بیماران مسلول تعیین گردیدند. نتیجه گیری: تشخیص صحیح و سریع موارد سل ریوی اسمیر مثبت و درمان به موقع و تحت نظارت مستقیم (dots) می تواند موجب کاهش بروز موارد جدید شکست درمان گردد.